سلام بهانه ام!

بازهم ماه ها گذشت ومن هم چنان درگیر و دار زندگی در حبس مانده ام هستم.

درحبس لذات دنیوی که تو را بیش از پیش از من دور کرده.

بازهم تنها مانده ام در گیر و دار خستگی های بی امان دنیا و تازه به یادم امده ای.

بهانه یادت هست مرا؟

می دانم که مرا به یاد داری واین من هستم که تنها وقتی جایی باز می مانم تو را به یاد می آورم.

دروغ نگویم؛ هر روز در آخرنمازهایم اولین دعایم برای فرج توست،هرچند زبانی.

ودرقنوت نمازم دعای سلامتی ات را همیشه زمزمه می کنم.

امید داشته باشم که بی یادت نبوده ام؟

می شود دلخوشم کنی؟

سری بزن...!

نگاهی بکن...!

رضایتی...

چیزی...

با من سخن بگو...

از تمامی دلتنگی هایت...

از بار سنگین غصه هایت...

از بهانه هایت...

بهانه ام....بهانه ات را می گیرد دلم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: